bulaşkan

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Bulaştığı yerden kolay temizlenemeyen
  • Geçenlerde bulaşkan bir delikanlı çökkün bir beybabaya sunturlu küfretti.
• [sıfat, mecaz]   Sataşma, kavga etme alışkanlığı olan