bulutlu

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Bulutlarla kaplanmış, bulutlanmış
  • Hava bulutlu ve üzerinde durduğumuz tepe rüzgârlı idi.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Karışık, net olmayan (bellek)
  • Bulutlu düşünceler dimağını kapladığı sırada uzun siyah kirpikleri arasından iki şimşek çaktı.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   bulanık