bunalmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Soluk alması güçleşmek
  • Hoca bu son sözleri söylerken havasızlıktan bunalıyor gibi başını tavana kaldırıyor.
• [nesnesiz, mecaz]   Çok sıkılmak, çok tedirgin olmak; boğulmak, darlanmak
  • Geçenlerde yeni çıkan uzunca bir şiirini okuyuncaya kadar bunaldım.