burkulmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Burkma işine konu olmak
  • Kadınlar korktular, ayaklarında mutfak takunyaları burkularak bahçeye koştular.
• [nesnesiz, mecaz]   Kol, parmak veya bilek zorlama sonucunda incinmek
  • Birinin hiç tanımadığım çocuğunun, bir gencin öldüğünü söylediler mi, içim burkulur.
• [nesnesiz, mecaz]   Üzüntü duymak