bütünlüklü

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Derli toplu, kapsayıcı olan
  • Bu durum da resmî istatistiklerin bütünlüklü bir yapıya sahip olmadığının net bir göstergesi niteliğindedir.
• [sıfat]   Çok yönlü, donanımlı olan
  • Bütünlüklü sanatkâr adlandırmasıyla anabileceğim insanlar hem muhayyileye hem gerçek olana dair derinlikli ve sahici bir faaliyet ortaya koyar.