buyurgan

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Sık sık emir veren, rmir verir gibi konuşan
  • Karısının buyurgan bilgiçliğine, yukarıdan ilgisine katlanabilmesi, artık son derece güç.
• [sıfat, mecaz]   Kesin hüküm bildiren
  • Tümceyi sonlandıran buyurgan nokta yerine, sorulara açık, bitimsiz üç noktayı yeğlediklerini belirtmişti.