büyütmek

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz]   Büyük duruma getirmek; büyültmek
  • Onun hicvi, yalnızca görüntüleri büyüten bir büyüteç değil.
• [-i, mecaz]   yetiştirmek
  • Evet, Özlem, kaçırdın, benim annem hem çalışıp hem tek başına beni büyüttü.
• [-i, mecaz]   Olduğundan fazla görmek veya göstermek
  • Bir ara yine işi büyüttüğüne, hayale kapıldığına hükmetti.