büzüşük

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Büzülerek yüzey veya hacmi küçülmüş olan, büzüşmüş
  • Kısa kırpılmış bıyıklarının altında dudakları daima derin düşüncelere dalmışçasına büzüşük dururdu.
• [sıfat]   kırışık