çapkın

Dil: Türkçe

• [sıfat, ünlem]   Geçici aşklar ve ilişkiler peşinde koşan (kimse); gönül avcısı, hovarda
  • Sen onun karşısına çapkın bir adam gibi çıktın.
• [sıfat, ünlem]   Cinsellik hatırlatan
  • Bunlar, herhangi bir caz havasına uyar gibi omuz, gerdan kırar, kalça sallar ve mantolarını çapkın bir eda ile şöylece omuzlarının üstüne atıverirler.
• [sıfat, ünlem]   Yaramaz, şakacı, haylaz
  • İyidir, hoştur ... ille velakin birazcık delişmendir, birazcık çapkındır.
• [sıfat, ünlem]   Okşayıcı bir seslenme sözü
  • Kostüm yeni, potinler yeni, gömlek yeni. Güveyi mi giriyorsun çapkın?