çaresiz

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf, zarf]   Çaresi bulunmayan, onulmaz; umarsız, devasız
  • Çaresiz derdimi oğlana anlatıp dükkâna döndüm.
• [sıfat, zarf, zarf]   Çare bulamayan, zavallı (kimse); biçare
  • Viranelerde yemek için ot toplayan çaresiz kadınlarla konuştu.
• [sıfat, zarf, zarf]   Çıkar yol bulamayan bir biçimde; umarsız
  • Birdenbire kendini o kadar çaresiz hissetti ki oradan uzaklaşıp bir sütunun dibine çökerek ağlamaya başladı.
• [sıfat, zarf, zarf]   ister istemez
  • Başöğretmen bu armağanları geri çeviremediği için çaresiz kabul eder.