cascavlak

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Saçsız (baş)
  • İşkence yapılacak adamın başını cascavlak tıraş ediyorlar.
• [sıfat, zarf]   Bitki örtüsü olmayan
  • Cascavlak bir alan.
• [sıfat, zarf]   Çıplak, yalın bir biçimde
  • Kitabın arka sayfası cascavlak koltukta duruyordu.