çatlak

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, isim, isim, mecaz, isim, jeoloji, isim, tıp]   Çatlamış olan
  • Çatlak bardak.
• [sıfat, mecaz, isim, isim, mecaz, isim, jeoloji, isim, tıp]   deli
  • Çatlaksam çatlağım. Çatlak olmasam bunca adama, gözün görmediğini göstermeye kalkar mıydım?
• [sıfat, mecaz, isim, isim, mecaz, isim, jeoloji, isim, tıp]   Herhangi bir yerde uzunluğuna olan açıklık; çatlaklık
  • Bu testinin çatlağı hiçbir sızıntı göstermemişti.
• [sıfat, mecaz, isim, isim, mecaz, isim, jeoloji, isim, tıp]   ara
  • İki denizci kara bulutlar çatlağından güneş ışığının güldüğünü sandılar.
• [sıfat, mecaz, isim, isim, mecaz, isim, jeoloji, isim, tıp]   Yer altındaki taş kütlelerinin basınç ve gerilim dolayısıyla yer değiştirmeden çatlayıp yarılması; diyaklaz
  • Esmer toprağın yüzünü saran çatlaklar sanki yerin dibine kadar iniyordu.
• [sıfat, mecaz, isim, isim, mecaz, isim, jeoloji, isim, tıp]   Deri, mukoza, kemik veya herhangi bir organ üzerinde uzunluğuna olan açıklık; yarık, fissür