çatlamak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, -den, mecaz]   Parçaları ayrılıp dağılmayacak bir biçimde yarılmak
  • Eğer çay doldururken bardak çatlarsa, üzerlerinde nazar olduğuna hükmeder, gidip bir koşu ateşte tuz çevirirdi.
• [nesnesiz, mecaz, -den, mecaz]   Bir yüzeyde kırışıklar, çizgiler oluşmak
  • Meşin ciltlerin çoğu kıvrılmış, bir kısmı da arkalarından çatlamıştı.
• [nesnesiz, mecaz, -den, mecaz]   Aşırı yemekten, içmekten, yorgunluktan, ağlamaktan ölecek duruma gelmek veya ölmek
  • Neredeyse sevincinden yüreği çat deyip ortasından çatlayacaktı.
• [nesnesiz, mecaz, -den, mecaz]   Sıkıntı, sevinç, yalnızlık, heyecan, sabırsızlık, kıskançlık vb. ruhsal durumları aşırı derecede duymak
• [nesnesiz, mecaz, -den, mecaz]   Ses pürüzlü, bozuk çıkmak