cemaat

Dil: Arapça cemāʿat

• [isim]   Bir araya gelmiş, toplanmış insanlar
  • Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor.
• [isim]   İnsan kalabalığı, topluluk
  • Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor.
• [isim]   Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu
  • Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler.