çer çöp

Dil: Türkçe

• [isim, ünlem]   Çalı çırpı kırıntısı
  • Karısı ocağı tutuşturmak için olanca soluğu ile ateşi üflüyordu. Ocaktaki çer çöp yaştı.
• [isim, ünlem]   süprüntü
  • Bir sokak köpeği gibi çer çöple geçinir ve geceleri kilisenin yanındaki köpek kulübeleri büyüklüğünde bir barakada yatardı.
• [isim, ünlem]   Bazı çocuk oyunlarında "dikkat" anlamında kullanılan bir uyarma sözü