çıkma

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat]   Çıkmak işi
  • Bu evden çıkmam, mağlubiyeti kabul ederek mücadeleden kaçmam demekti.
• [isim, sıfat, sıfat]   cumba
  • Balkonlar, kapalı açık çıkmalar, o zaman yasak edilmiş, hâlâ yasak, hâlâ yapılmıyor.
• [isim, sıfat, sıfat]   Hamamdan çıkarken kullanılan havlu ve kurulanma takımı; çıkacak
  • Bu dünya, aslında o dünya metnine bir çıkma, bir dipnotudur.
• [isim, sıfat, sıfat]   Bir yazı sayfasının kenarına metinle ilgili olarak yazılan ek; çıkıntı, derkenar, hamiş
  • Saraydan çıkma İstanbul eşyalarını görünce bunların hakikatine inanmak lazım geldiğini anlamış.
• [isim, sıfat, sıfat]   Desteklemek amacıyla verilen para
  • Çıkma jant.
• [isim, sıfat, sıfat]   Çıkmış
• [isim, sıfat, sıfat]   Eski, kullanılmış olan