cılız

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   sıska
  • Hanın sahibi cılız bir adamdı.
• [sıfat, zarf]   Gelişememiş, ufak kalmış (bitki, ağaç)
  • Taşkın kovuklarda bitmiş cılız sarı çiçekleri koparıp ayaklarımın altından geçen suya atıyor, dalgın dalgın düşünüyordum.
• [sıfat, zarf]   Parlaklığı az veya azalmış olan (ışık)
  • Ambarda, tavana tutturulmuş cılız ışıklar, arada sönecekmiş gibi pırpırlanıyordu.
• [sıfat, zarf]   ince
  • Bir zamanlar asma köprünün bulunduğu yerde şimdi cılız bir halat vardı.
• [sıfat, zarf]   Basit ve değersiz olan (şey)
  • Mimaride cılız eserler vücuda geliyordu.
• [sıfat, zarf]   Belli belirsiz bir biçimde
  • Sesi öylesine cılız çıktı ki dudaklarının arasından sadece saf efendi onun söylediklerini duydu.