çimento

Dil: İtalyanca cimento

• [isim, mecaz]   Killi kalkerleri özel fırınlarda pişirip ezmekle elde edilen, çamuru çarçabuk katılaşıp sertleşen ve yapılarda harç malzemesi olarak kullanılan kül renginde veya beyaz toz
  • Mendil kadar bir toprak parçasını fırdolayı çeviren, sıkıştıran beton, çimento yığını arasında olabildiğince yeşertip çiçeklendiriyordu.
• [isim, mecaz]   Sağlamlığı, sıkı bağlılığı oluşturan bağ
  • Halk, devletin kuruluşuna katılmış; düşünür, din ve tasavvuf adamları Osmanlı Devleti’nin oluşmasında, halkla ilişkilerin kurulmasında, Anadolu’da birlik ve düzenin sağlanmasında çimento görevi yapmışlardı.