çıngıl çıngıl

Dil: Türkçe

• [zarf, mecaz]   Metal eşyaya vurulduğunda çıkan sese benzeyen bir ses çıkararak
  • Bunlar salt göğüslerine değil, giysilerinin her yerine ve her yanına madalyalar, nişanlar, rozetler ve bunlara benzer gazoz kapakları, kurdeleler gibi şeyler takar ve çıngıl çıngıl gezerler.
• [zarf, mecaz]   Neşeli biçimde, şen sesler çıkararak; çingil çingil
  • Müjgân bile, neden güldüklerini bilmeden onların kahkahalarına çıngıl çıngıl katılıyor.