çıplak

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   Üstünde bulunması gereken giysi, örtü vb. bulunmayan; ari, üryan, nü, cıbıl, cıbıldak, cılcıbık, şallak, yalıncak
  • Kız, çıplak tabanlarını bozuk yolda şaplata şaplata köyün içerisine doğru uzaklaştı.
• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   Saçsız (baş)
  • Irmağın başında kocaman, çıplak bir tek kavak vardı.
• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   Üzerinde yaprak olmayan
  • Ankara tepelerinin birinde, boz renkli bir binanın çıplak ve dar bir odasında onunla karşı karşıyayız.
• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   İçinde gerekli eşya bulunmayan
  • Askerliğini yapmamış, beş parasız, çıplak bir Cemal'in nesi vardı evlenilecek?
• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   Yoksul olan (kimse)
  • Çıplak bir anlatım.
• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   Yalın, süssüz olan; daylak
  • Hepimiz, Erzilya gibi, güzelleşmek için yalan elbiseleri arıyoruz ve çıplak hakikati örtmeye, gizlemeye çalışıyoruz.
• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   Soyunmuş durumda olan vücudun resmi; nü
• [sıfat, mecaz, mecaz, isim]   Apaçık ortada olan