çirkef

Dil: Farsça çirk + āb

• [isim, sıfat, mecaz, sıfat]   Pis ve bulanık su
  • Bağrışmalar oldu. Şerife ablam elinin çirkefiyle hemen koştu.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat]   İğrenç ve bulaşkan (kimse veya şey); keriz (II)
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat]   İçinden çıkılamaz derecede kirli ve kötü (iş, durum)