çırpmak

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz, spor]   Halı, kilim vb. şeyleri hızla ve kesik kesik silkelemek; dövmek
  • Pencereden örtü, kilim çırparak sabah temizliğine başlayan kadınlar, soba yakmaya uğraşan eller...
• [-i, mecaz, spor]   İki şeyi birbirine çarpmak
  • Ali Bey ellerini çırptı, Elif Hanım, hepimize kahve diye seslendi.
• [-i, mecaz, spor]   Bir şeyin ucundan bir parça kesmek
  • Ağacın dallarını çırpmak.
• [-i, mecaz, spor]   Sulu yiyecekleri hızla ve sürekli olarak çatal, kaşık vb. ile karıştırmak
  • Kır bekçisi zeytinliğin setini aşar aşmaz, elinde değnek zeytin çırpan Cemal ile Cemal’in ayakları dibinde, eğilmiş, tane eleyen Zeliş’i tanıdı.
• [-i, mecaz, spor]   Çalmak, hırsızlık etmek
  • Yolcuların attığı simit parçalarını kapma yarışında martılar, kimi kanat çırpıyor, kimi havada süzülüyor, kimi suda yüzüyor.
• [-i, mecaz, spor]   Güreşte rakibinin kollarını beli hizasında sımsıkı kavrayarak minderde kendi üzerinden sağa ve sola sırtüstü savurmak
• [-i, mecaz, spor]   Uzun bir sırıkla ceviz, badem, zeytin vb. meyveleri ağaca vurarak dökmek
• [-i, mecaz, spor]   Kuşlar kanatlarını vurarak uçmak