cıvımak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Cıvık duruma gelmek
  • Hepsi bir arada güneşte erimiş, cıvımış vişnesi, kaymağı, çikolatası birbirine karışmış, karışık dondurma gibiydi.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Bir iş ciddiyetten uzaklaşmak
  • Kantarcı adamakıllı cıvımıştı.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Şımarıklık etmek
  • Az sonra içerisi dolacak; kimisi içtikçe cıvıyacak, kimisi yayık yayık ona dert dökecek.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Yakışık almayacak davranışlarda bulunmak