çocuk oyuncağı

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz, mecaz]   Çocukların oynayıp eğlenmesi için yapılmış oyuncak
  • Köpek leşi, kokusu yönünden iğrenç, yoksa ölmüş bir köpekte kırılmış çocuk oyuncağının hüznünden başka tatsız ne vardır.
• [isim, mecaz, mecaz]   Kolay iş
  • Savaşı çocuk oyuncağı sanıyor bu küçük hanım, dediniz. Çocuk oyuncağı sanmıyoruz.
• [isim, mecaz, mecaz]   Önem verilecek değerde olmayan şey
  • Onlar için telefon dinlemek çocuk oyuncağıydı.