çökertmek

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz]   Çöktürüp oturtmak
  • Ve devesini çökertip gözyaşları içinde düşünceye daldı.
• [-i, mecaz]   Bulunduğu yere yıkmak, çökmesini sağlamak
  • Böyle bir bahar taşmasında, bizim kerpiç evi çökertti.
• [-i, mecaz]   Moral bozmak, dağınıklığa yol açmak
  • Boş oturmak, aylak durmak insanı çabuk çökertir.