çokluk

Dil: Türkçe

• [isim, dil bilgisi, zarf]   Sayı veya ölçü yönünden çok olma durumu; çoğul, ekseriyet, kesafet, kesret, teklik karşıtı
  • Güzel seslere fazla kapılma, onun çokluğu gönül öldürür.
• [isim, dil bilgisi, zarf]   çoğunluk
  • O akşam kibarların geleceğini, smokin hatta frakların çoklukta olacağını söyledi.
• [isim, dil bilgisi, zarf]   İsimlerin, zamirlerin, iyelik eklerinin ve fiil çekimlerinin belirli dil bilgisel yollarla birden çok varlığı veya kişiyi bildirme biçimi; çoğul, cem: ağaçlar, biz, evimiz, beş elma, göreceksiniz vb
  • Ben çokluk ata binmediğim için birkaç ay içinde at toplandı, semirdi ve güzelleşti.
• [isim, dil bilgisi, zarf]   Sık sık, çokça, çok kez