çökmek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Bulunduğu düzeyden aşağı inmek; çukurlaşmak, batmak, obrumak
  • Altımız oynadı, toprak çöktü üstüme. Bağırıyordum. Toprak sıkıştırıyordu.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Üzerinde bulunduğu yere yıkılmak
  • Bir, bilemedin bir buçuk kulaçlık bir tavan çöktü bana kalırsa…
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   çömelmek
  • Soluk soluğa yere çöktü.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Oturmak, birdenbire oturmak
  • Boz renkli bir kaya, tıpkı çökmüş bir hecin sırtını andırıyordu.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Birinin, bir şeyin üzerine çullanmak
  • Kadının yanakları daha fazla çöktü.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Deve, sığır vb. olduğu yere oturmak
  • Geceleri bazen öyle bir sessizlik çöküyor ki muharebenin bu yerlerde olduğuna insanın inanamayacağı geliyor.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Şakak, avurt vb. içeri doğru girmek; çukurlaşmak
  • Alaca karanlıklar çökerken köşk bahçesinin parmaklıklarında görünmektedir.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Basmak, yayılmak
  • Şayet iradesiz bir adamsanız az zamanda çürüyüp çökmeniz pek mümkündür.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Sis, duman vb. inerek kaplamak
  • Bir gün vatan çöktü ve millî mabetler istila edildi.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Sarsılıp dinçliğini yitirmek
  • Mustafa Kemal'in içine ilk defa bu lisede vatan kaygısı çöktü.
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Tortu dibe inmek
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Son bulmak, yıkılıp dağılmak; göçmek
• [nesnesiz, -e, -e, mecaz, mecaz, -e, mecaz]   Yoğun bir biçimde duymak