cömert

Dil: Farsça cevān + merd

• [sıfat, mecaz]   Para ve malını esirgemeden veren; açık elli, ahi (I), eli açık, selek, alicenap, kerem, kerim, semih, bonkör
  • Elinden gelen her iyiliği yapar, cömerttir, ikramı çok sever.
• [sıfat, mecaz]   Verimli olan
  • Bu ülkede toprak bir masal sultanı kadar cömert.