dağılmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Toplu durumdayken ayrılıp birbirinden uzaklaşmak
  • Zaten arkadaşlarımın her biri bir yana dağılmıştı,
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Değer ve birimler belli etkenlerle, oranlı olarak bölünmek
  • Kentin eski merkezindeki evler kendiliğinden yıkılıyor, bahçe duvarları dökülüp dağılıyordu.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Parçalanarak yayılmak, ufalanmak
  • Siyah saçları hare hare suyun yüzüne dağıldı.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Karışık duruma gelmek, düzeni bozulmak
  • Golü yiyince takım dağıldı. Babanın ölümünden sonra aile dağıldı.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Birliği, beraberliği bozulmak
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Bir topluluğun, kuruluşun varlığı son bulmak; fesholunmak, münfesih olmak
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz]   Yavaş yavaş kaybolmak, yok olmak