dağınık

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Geniş bir alana yayılmış olan
  • Kadın yatağın içinde saçları dağınık, dimdik oturuyordu.
• [sıfat, mecaz]   Bir arada olmayan, birbiriyle bağlantısız
  • Bağırarak konuşmaktan hoşlanmaz, dağınık kıyafetle, kocasına bile görünmez bir kadın.
• [sıfat, mecaz]   Düzeni bozuk, düzensiz, karışık olan; alaz taraz
  • Şu anda kafam çok dağınık.
• [sıfat, mecaz]   Hoş görünmeyen, uyumsuz olan
• [sıfat, mecaz]   Düşüncelerini toparlayamayan