damıtmak

Dil: Türkçe

• [-i, kimya, fizik, mecaz]   Bir sıvıyı buhar durumuna getirdikten sonra soğutup yabancı maddelerden arınmış hâlde yeniden damla damla elde etmek; imbikten geçirmek, taktir etmek
  • Evinde kurduğu bir imbikten şeftali çekirdeğinin içindeki siyanürü damıttı.
• [-i, kimya, fizik, mecaz]   Sıvı karışımlarda, karmaşık, değişken birleşimleri oluşturan ögeleri, özellikleri belirli ürünlere ayırmak; damlatmak
  • Anadolu uygarlıklarının binlerce yıllık türkülerle fısıldadığı gerçekleri hümanist bir potada damıttı ve Ege insanına sundu.
• [-i, kimya, fizik, mecaz]   Daha öz ve saf bir duruma getirmek