dangıl dungul

Dil: Türkçe

• [zarf, sıfat]   Kaba saba, yersiz ve lüzumsuz bir biçimde
  • Zonguldak’a gittiğim zaman dangıl dungul konuşuyordum.
• [zarf, sıfat]   Gelişigüzel olarak
  • Bu çocuğun böyle dangıl dungul yetişmesinde ne kadar payım var diye düşünürüm.
• [zarf, sıfat]   Kaba saba biçimde olan
  • Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş.