delikanlı

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, mecaz, ünlem]   Çocukluk çağından çıkmış genç erkek
  • Delikanlı çağımızdaki cevher / Yalvarmak, yakarmak nafile bugün / Gözünün yaşına bakmadan gider
• [isim, sıfat, mecaz, ünlem]   Sözünün eri, dürüst, namuslu (kimse)
  • Adil’i çektim, açık açık konuştum diyor ilk konuşan, bu iş ciddi dedim, delikanlıysan bir daha peşinde dolaşmazsın...
• [isim, sıfat, mecaz, ünlem]   Gençlere bir seslenme sözü
  • Delikanlı! Buraya gel.