demirbaş

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bir yerde kullanılan, bir yere kayıtlı olan, bir görevliden öbürüne teslim edilen dayanıklı eşya
  • Salonun demirbaşı olan piyano, yağmurlu günlerde çocukların eğlenmesi için kullanıldı.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bu nitelikte olan
  • Demirbaş gereç. Demirbaş dolap.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bir yerin eskisi, emektarı olan (kimse)
  • Her romancının bütün romanlarında değişmeyen demirbaş bir kişisi var: kendisi.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Bir yerde eskiden beri bulunan veya bir yerin müdavimi olan (kimse)