demirli

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, denizcilik, zarf]   İçinde metal veya karışım durumunda demir bulunan
  • Demirli sular. Demirli ilaçlar.
• [sıfat, mecaz, denizcilik, zarf]   Demir parmaklık veya demir bir parça takılmış olan
  • Önüne bakmadığı için ucu demirli kunduraları köprü dubalarının çivilerine takılıp tökezliyor.
• [sıfat, mecaz, denizcilik, zarf]   Bağlanıp kalmış
  • Ali Bey İstanbul'da demirli bir hayat temposuna bağlı kalan tek insan gibi görünüyordu.
• [sıfat, mecaz, denizcilik, zarf]   Demir atmış (gemi)
  • Her sabah, şimdi limanda demirli duran bu gemide uyanacaklardı.
• [sıfat, mecaz, denizcilik, zarf]   Demir atmış bir biçimde