denilmek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz]   Ad verilmek
  • Hıyarlar, o marul denilen yağlı yapraklar da ateş pahasınaydı.
• [nesnesiz]   Söylenmek, sözü edilmek
  • Dilenci denileni yaptıktan sonra kalan şerbeti zavallı fırın işçisine zorla içirdiler.
• [nesnesiz]   Kabul edilmek
  • Öldüğünde genç denilecek yaştaydı. Daha çok besteler yapabilir, öğrenciler yetiştirebilirdi.