devrik

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Katlanıp kendi üzerine bükülmüş
  • Kısa keten etek, yakası devrik bol bluz...
• [sıfat, mecaz]   Devrilmiş olan
  • Ressam, yerdeki devrik iskemleyi alıp Recep'in sol yanına koyar.
• [sıfat, mecaz]   Yatırılmış, yıkılmış, dik durumunu yitirmiş
  • Devrik çam ağaçları.
• [sıfat, mecaz]   Darbe ile makamından indirilmiş
  • Devrik başbakan.