didişmek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   El veya sözle birbirini hırpalamak
  • Anlaşmazlıktan, didişmekten, küçümsemekten, düşman olmaktan hoşlanmadıklarına inanıyordu.
• [nesnesiz, mecaz]   Geçimini sağlamak amacıyla güç şartlarda çalışmak, uğraşmak
  • Bir lokma kuru ekmek için sabahtan akşama kadar didişen zavallıların hâlini meraklı bir roman gibi dinliyor.