dikbaşlı

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   İnatçı, bildiğinden dönmeyen, başkasına boyun eğmeyen (kimse); dikkafalı
  • Dikbaşlı ve sözünü esirgemeyen bir insan olduğundan yükselmemişti.
• [sıfat, mecaz]   kurumlu (II)