dikenli

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Dikenli olan
  • Dikenli bir çitle çevrili küçük bir bahçe içinde tek katlı ve iki odalı bir ev.
• [sıfat, mecaz]   Dikeni olan bitkilerin bulunduğu (yer)
  • Bu bakış yosunlu, isli kahve pencerelerinden dikenli tarlalara bakmak değildir.
• [sıfat, mecaz]   Zor, çetin, sıkıntı veya üzüntü veren
  • Yüzü bulutlandı. Gene gömülüyor o dikenli sessizliğine.