dilli düdük

Dil: Türkçe

• [isim, halk ağzında, sıfat, mecaz]   Söğüt, kavak vb. ağaçların ince dallarından veya kamıştan yapılan bir düdük türü
  • Dilli düdüklerin esası buğday sapından, çoccukların söğüt dalından yaptıkları zırıltıdan, tabaka tabaka yükselerek klarnetten zurnaya kadar erişip kalır.
• [isim, halk ağzında, sıfat, mecaz]   Çok konuşan (kimse)
  • Ötüyor her taşın üstünde birer dilli düdük.