dinç
Dil: Türkçe
-
[sıfat, zarf]
Gücü ve sağlık durumu yerinde; tendürüst, tüvana
- Kısa kesilmiş çember sakallı, iri ağızlı, yetmişlik, dinç bir ihtiyar.
-
[sıfat, zarf]
Canlı, zinde bir biçimde
- Sabah olunca, bütün gece uyumamasına karşın kendini dinç hissediyordu.