dinlemek

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz]   İşitmek için kulak vermek
  • Konağın hesabını sen söylersin, ben de dinlerim.
• [-i, mecaz]   Birinin sözünü, öğüdünü kabul edip gereğince davranmak
  • Beni dinlersen bu işten vazgeç.
• [-i, mecaz]   Kulakla veya dinleme aletiyle hastayı muayene etmek
  • Doktor kalkar. Kulağını bu gösterilen yere dayar. Dinler.
• [-i, mecaz]   Uymak, baş eğmek, itaat etmek
  • Şaşkınım, çenem, dudaklarım, dilim sanki artık beni dinlemiyorlar.