dırdırcı

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Bezdirici söz etme alışkanlığı olan, geveze, yerli yersiz konuşan (kimse)
  • Bir kere dırdırcı bir tabiatı vardı. Bir şeyden memnun olmaz, vara yoğa söylenirdi.