doğa

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   Kendi kuralları çerçevesinde sürekli gelişen, değişen canlı ve cansız varlıkların hepsi; tabiat, natür
  • En çok yurdumdan söz ettim / Doğayla, insanla içli dışlı
• [isim, mecaz]   İnsan eliyle büyük değişikliğe uğramamış, doğal yapısını koruyan çevre; tabiat
• [isim, mecaz]   huy