doğma

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat]   Doğmak işi
  • Bir çocuğun, insanın eline doğması başka türlü bir sevgi dünyası oluşturuyor.
• [isim, sıfat, sıfat]   Doğmuş
  • Fatma'dan doğma.
• [isim, sıfat, sıfat]   Ortaya çıkan, kaynaklanan, meydana gelen
  • Vücut, sıtma nöbeti gibi sıcakla soğuğun karışmasından doğma garip ürpertilerle titriyordu.