doğurmak

Dil: Türkçe

• [-i, nesnesiz, mecaz]   Yavru dünyaya getirmek; vermek, doğum yapmak
  • Bir kadın tarlada doğuruyor, bir kadın hastanede doğuramıyor.
• [-i, nesnesiz, mecaz]   Ortaya çıkmasına yol açmak, sebep olmak
  • Bir kıvılcım isyan havası doğuruyor ve zor önlemlerin alınmasına yol açıyor.