dolaşık

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Karışık olan (saç, ip vb.)
  • Bir buğday benizli zülfü dolaşık / Gitme diye beni yolda eğler var
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Dolaşarak giden (yol)
  • Tozlu ve dolaşık yollar üzerinde saatlerce taban tepmiş.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Kolay çözülmeyecek veya içinden çıkılmayacak derecede karışık
  • Birtakım dolaşık işleri yüzünden istifasını verip çekildi.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Amacını doğrudan doğruya değil de dolayısıyla sezdiren
  • Dolaşık ve tutuk bir dille, yarı anlaşılır yarı anlaşılmaz cümleler mırıldanmaya başladı.