dolgun

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Dolarak biçimi yuvarlaklaşmış
  • Dolgun yastık.
• [sıfat, mecaz]   balıketinde
  • Dolgun karnını güçlükle taşıyan genç bir kadın gelip oturdu.
• [sıfat, mecaz]   Çok, bol, fazla, yüksek olan (ücret, para vb.)
  • İlk işi babasını memnun etmek için ona dolgun bir maaşa geçtiğini yazmak olmuş.
• [sıfat, mecaz]   Şişmiş
  • Sigaradan sararmış dişleriyle dolgun dudaklarını kemiriyor.
• [sıfat, mecaz]   Öfke, kızgınlık, kırgınlık vb. duygularla dolu
  • Müftüye karşı adamakıllı dolgundu.