dolu

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   İçi boş olmayan; dolmuş, meşbu, pür (I), komple, boş karşıtı
  • Su ile dolu bir şişe.
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   Bir yerde sayıca çok
  • Dağda keklik dolu.
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   Boş yeri olmayan, her yeri tutulmuş olan (toplu taşıma aracı, salon vb.); paket
  • Haftaya pazartesiye kadar bütün uçaklar dolu.
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   Boş vakti olmayan; meşgul
  • Bugün doluyum.
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   Çok olan (iş, uğraş, olay vb.)
  • Tabanca doludur, dikkat edin.
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   İçinde atılacak mermisi bulunan (top, tüfek vb. ateşli silahlar)
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   Tornacılıkta delik açılmamış (gereç)
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   Bir duygunun güçlü etkisinde olan
• [sıfat, mecaz, isim, eskimiş]   İçki doldurulmuş bardak